گشته عالم غرق غم، گشته عالم غرق غم/ شد مدینه کربلا، شد مدینه کربلا
وامصیبت زین عزا / وامصیبت زین عزا(۲)
شد جدا از نخل عشق، میوه قلب بتول/ داده جان از زهر کین، صادق آل رسول
وامصیبت زین عزا / وامصیبت زین عزا(۲)
چرخ بازیگر نمک روی زخمش می‌نشاند/ دشمن او را نیمه شب از پی خود می دواند
سر خون جگر، آن عزیز مصطفی/ وا مصیبت زین عزا، وا مصیبت زین عزا
وامصیبت زین عزا / وامصیبت زین عزا(۲)
رنگ خاموشی گرفت، چلچراغ گلشنت/ بشکند دستی که بست ریسمان برگردنت
همچو جدش مرتضی، در میانه کوچه ها/ وامصیبت زین عزا، وا مصیبت زین عزا
وامصیبت زین عزا / وامصیبت زین عزا(۲)
ای همه قرآن و دین، زهر کین با توجه کرد/وای من ای وای من خصم دین ما تو چه کرد
آتش زهر جفا، زد تو را سر تا به پا/ وامصیبت زین عزا وامصیبت زین عزا
وامصیبت زین عزا / وامصیبت زین عزا(۲)
اقتباس شده از گلچین ، صفحه ی ۱۱۹